دوردست‌ها

زیرکانه در پستوی خیالم
به دیدن تو نشستم
اما
تو فهمیدی و رفتی
به دوردست‌ها

آگاه

انسان آگاه زنده است، چون می‌داند چه احساسی دارد و در چه زمان و مکانی زندگی می‌کند. می‌داند بعد از آنکه مُرد و زیر خاک رفت، درختها هنوز باقی خواهند بود. ولی او دیگر نیست که آنها را تماشا کند. بنابراین می‌خواهد امروز تا جایی که امکان دارد از آنها لذت ببرد.

Eric Berne

Path

اگه قراره خداوند من، تو باشی؛
همون بهتر که به تو کافر باشم!
نه
شاید
شاید
اگه باشی هم بد نباشه!

Picasso

اینقدر خوابیدم که خسته‌ام!

پ.ن: آق داداشمون (بهمن) با کلاس (wordpress ی) شد!
بهمنانه + یک شب، یک نوشته = بهمنانه!

لبخند

از قدیم می‌گن عزت زیاد فخر میآره!

واقعا هر چی آدم عُنُق‌تر باشه
لبخند کوتاهش دلنشین‌تره
عجب روند مزخرفی!
بیا سعی کنیم جای لبخند و عُنُق رو عوض کنیم

لالایی

دیگه لالایی نمی‌خونم!
خوابم میاد
خودت آروم آروم چشمات رو ببند
خوابت می‌بره...

idol

قلب کوچولوی جا کلیدیم سوراخ شده
آره راس می‌گی
خودم سوراخش کردم
تقصیر کلیدا نیس!

پ.ن: دیدی؟! بهناز هم شیفته شد!

هذیون

ببین عجب مغز کوچیکی داریم
که توی کلّمون لق می‌زنه!
جاهای خالیش هم با توهمات پر کردیم
تازه اگه بقیه هم بگن توهمه، بهمون بر می‌خوره!
فکر کنم وقتی بشینیم و خودمون با خودمون فکر می‌کنیم
آرامش بیشتری پیدا می‌کنیم تا وقتی که
وایسیم و هذیون بگیم!!!

سوگواری

هر چه را داشتم، دادم تا پروازی شکوهمند داشته باشم
پروازی پُر مهر
مهری بی کینه
کینه‌ها را پَر دادم
من ماندم بی بال و پَر
هر چه برایم مانده چیزهاییست که ندارم!

شرم

زهرخندی برای دیگران
لبخندی برای یک نفر!

Mono color

سبزترین آوازهایت را
با سرخ‌ترین لحظات لبانت
به گوش‌های زردم
روانه کن

شاید این گونه برایم مرئی بشوی!
رویای پنداشته‌ی نداشته‌ی من