اصفهان - تهران
دوشنبه، فروردین ۱۴
هر ده ثانیه یه قطره روی صورتت حس می‌کنی
بعد سوار ماشین شو
توی راه گاردریل رو نگاه کن
تعداد پایه‌های گاردریل رو بین دو راهنمای راه بشمر
چشمات آروم آروم میاد رو هم
وقتی چشم باز می‌کنی همون گاردریل و پایه‌ها و همون جاده جلوته
4 یا 5 بار این کار تکرار می‌شه
هر دفعه بارون شدیدتر می‌شه
آخرین دفعه وقتی چشم باز می‌شه
دیگه گاردریل نیست
4 یا 5تا ماشین که با یه اتوبوس به هم دوخته شدن جای همه‌ی اونا رو پر می‌کنه
دیگه چشمات نمیاد رو هم
جلوتر نوشته "تهران 115"
115تا دیگه هم می‌ری
بارون تموم می‌شه، سفر هم
نتیجه‌ی اخلاقی:
بابا نان داد، مامان آب!
به جاش من خوابیدم!
behrang ۸:۳۲ 
9 نظر:
یه نتیجه ی دیگه هم این که خواب از همه چیز بهتر است
حقيقت ِ ناباور
چشمان ِ بيداري‌کشيده را بازيافته است:
روياي ِ دل‌پذير ِ زيستن
در خوابي پادرجاي‌تر از مرگ،
از آن پيش‌تر که نوميدي‌ي ِ انتظار
تلخ‌ترين سرود ِ تهي‌دستي را باز خوانده باشد.
و انسان به معبد ِ ستايش‌هاي ِ خويش
فرود آمده است.
خوش اومدی از سفر..رفیق.
khab chize kheyli khubie
eee...ma ham mosaferat raftim esfahan!:)
rasti man hamoon zohreh hastam ke ghablan webloge http://nostalogic.persianblog.com ro dashtam o bastamesh...ok?
شمردن گاردریلا کار دست آدم میده
مثلن اینکه هوس کنه بره تو دل گاردریلا و پاره شون کنه
!
سلام می گم با تبادل لینک موافقین؟
zende bad maman ,baba va khabo ke baes shodan to in natijaro begiri
.
salam.baba kheili ghashang minevisi.aslan fekresho nemikardam.
vali ajab mosaferati boodeha!
نظرت چیه؟